Transkripcija arapskog teksta je izražena kroz glasovne znakove i mogućnosti bosanskog jezika. Svjesno smo izbjegli sve kompliciranosti naučne arapske glasovne transkripcije za koju bi, i prema mišljenju istaknutih orijentalista i stručnjaka iz te oblasti,
trebalo učaču isto onoliko upornosti i odlučnosti koliko i za savladavanje originalnog arapskog pisma i izgovora.
trebalo učaču isto onoliko upornosti i odlučnosti koliko i za savladavanje originalnog arapskog pisma i izgovora.
Ovaj način transkripcije - pisanja originalnog arapskog teksta latinicom nije samo olakšanje
učaču - čitatelju koji ne pozna arapsko pismo, veći podsticaj da nauči i ovo pismo i ovaj jezik.
učaču - čitatelju koji ne pozna arapsko pismo, veći podsticaj da nauči i ovo pismo i ovaj jezik.
Sva dosadašnja poređenja i istraživanja vezano za transkripciju ukazuju da je ovaj pristup najprihvatljivije rješenje za široke slojeve ljudi kojima je,
uostalom, ovaj priručnik i namijenjen.
uostalom, ovaj priručnik i namijenjen.
Napomena za učenje u transkripciji ( KLIK OVDE )
(-) - Ovaj znak ukazuje na vezanje, ili prelaz s prve na drugu riječ, između kojih se znak nalazi, ponekad korišten i radi nedvosmislenog izgovora
(da bi se u transkripciji izbjegao izgovor naših glasova “nj”, “lj”, i sl.)
(da bi se u transkripciji izbjegao izgovor naših glasova “nj”, “lj”, i sl.)
(^) -Vokali (a, i, u) iznad kojih se nalazi ovaj znak dužine,
izgovaraju se nešto duže, i to posebno ako se nalaze na svršetku ajeta.
izgovaraju se nešto duže, i to posebno ako se nalaze na svršetku ajeta.
(‘) - Zamjena za harf “ajn”, može biti nosilac vokala, tada je u transkripciji vokal napisan iza njega, ili samostalan, ako je on u originalnom tekstu nosliac sakina.
Izgovara se kao grleni glas, zavisno koji vokal “nosi”,
a kada je samostalan najbliži je kratkom grlenom “a”.
Izgovara se kao grleni glas, zavisno koji vokal “nosi”,
a kada je samostalan najbliži je kratkom grlenom “a”.
(’) - Zamjena za “hemze” sa sakinom (kada hemze nije nosilac vokala). Kada je hemze nosilac vokala izgovara se samo taj vokal, pa takva mjesta nisu posebno naznačena u transkripciji. Predstavlja glas koji ne postoji u bosanskom jeziku, izgovara se ispuštajući zrak kroz stisnuto grlo i to kao poluglas, oslanjajući se na prethodni glas.